Ik ben altijd al blij geweest dat ik heb leren patroontekenen en veranderen. Mijn naaihobby is uitgebreid naar een bijverdienste daardoor. Het begrijpen hoe een kledingstuk in elkaar zit en waarom dat zo is, maakt dat ik alle patronen naar hartenlust kan aanpassen, alle kledingstukken die ik zie kan namaken en zelfs een kindertekening in een stoffen versie kan omtoveren…. best handig kan ik je zeggen.
Maar een paar weken geleden kwam het pas echt goed van pas. Mijn kleine wildebras viel tijdens een spelletje tikkertje op haar elleboog en brak hem. Romy is normaal al erg bang dat iets pijn kan doen dus nu, met het rode harde bewijs om haar arm, was ze extra bang. Ik mocht niet eens naar haar gips arm kijken laat staan er een stuk stof met moeite overheen wriemelen. Daarbij zat haar gehele arm in een hoek in het gips, hoe krijg je daar een trui of jurk overheen?? Een blouse dat zou moeten lukken maar Romy heeft geen blouses. Dus er zat maar 1 ding op….
Mijn patroon papier en mijn potlood pakken en ontwerpen dan maar. Ze moest het de dag erna al aan dus echt veel tijd had ik niet. Dus een bestaand patroon aangepast naar een heb-ik-even-pech-jurk! Even denken over het hoofd aantrekken is lastig… een wikkeljurk dus. Dat gips is warm en een mouw over het gips stropen wellicht pijnlijk… geen mouw dus, maar dan moet het armsgat groter zijn voor het makkelijk aankleden en kleiner als het over het gips heen is… Hmmmm…. KLITTENBAND!!
Die ochtend toen ze zich klaar maakte voor de dag was ze erg blij met haar haar jurk. En ik heb er dus snel nog maar één gemaakt!
Gelukkig hoefde ze maar een week gips. Nadat het gips eraf was heb ik de klittenband eruit gehaald, de naad dichtgenaaid en de 2de mouw erin gezet. Zo kan ze de jurk nu ook weer gewoon aan. Soms ben ik gewoon briljant al zeg ik het zelf…:-).