Loslaten: Kan ik het gewoon niet? Ben ik zo’n gestreste kip die haar kind veel te veel beschermd? Of is het normaal dat ze nog niet op 7 jarige leeftijd alleen met haar vriendinnen op vakantie mag? Allemaal vragen die me regelmatig door het hoofd schieten.
Mijn dochter is onlangs 7 geworden, zijzelf vind dat ze de verantwoordelijkheid van een 21-jarige best aankan, ik heb daar zo mijn bedenkingen bij. Zo wil ze graag alleen naar de winkel, het is maar 650 meter, 6 minuten lopen, maar wel een drukke weg over. Dat mag ze dus niet, en daar is mevrouw erg ontevreden over. Wel ga ik met haar naar de winkel mag ze alleen naar binnen om de boodschapjes te doen en wacht ik haar buiten op.
Ze vond ze een jaar geleden al dat alleen naar de speeltuin best kon, de speeltuin is 2 minuten lopen en 1 weg oversteken. Het hielp ook niet dat haar 18 maanden jongere vriendinnetje dat wel mocht. Vaak heb ik me dan ook afgevraagd of ik wellicht te overbezorgd was? Alleen naar de speeltuin mag ze inmiddels wel, maar ze krijgt wel eerst een lijst van instructies. Je mag niet met vreemde mensen mee ook niet als ze snoep, taartjes, glitter, puppies of kittens hebben. Alleen naar de speeltuin, geen ontdekkingsreis door de buurt. en met oversteken niet spelen, maar goed uitkijken. En dan gaat ze huppelend totaal blij met haar nieuw verworven vrijheid. Ik daarentegen heb te kampen met buikkrampen tot ze weer veilig terug is.
Vorige week kreeg ik de vraag mama mogen we alleen naar de McDonalds. Die ligt een km verderop en ze moet een drukke een extreem drukke en nog wat kleine straten oversteken. Totaal boos was ze op me dat dat niet mocht, zo oneerlijk weer. Ik weet het meis, mama is totaal onredelijk bel maar iemand om te klagen maar je blijft hier!